به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» حجت الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی در مراسم شب شهادت حضرت امام جواد(ع) درمنزل  آیت الله فقیهی از اعضای جامعه مدرسین گفت: یکی از نکات آموزنده ای که از سیره اهل بیت می توان دریافت توجه به دعاشدگان و نفرین شدگان از جانب ائمه اطهار(ع) است.
وی افزود: امام جواد(ع) می فرمایند، هیچ وقت دعای کسی را دست کم نگیرید به خصوص در زمان بیماری از دعای مساکین غافل نشوید؛ زمانی که بیماری برای خود یا یکی از نزدیکان حاصل شد می توانیم با هدیه یا اطعام مسکین از او در حق بیمار طلب دعا کنیم.
استاد حوزه با اشاره به دعای امام جواد در حق علی بن مهزیار گفت: امام شش دعا در حق وی میکنند و چه سعادتی از این بالاتر؛ امام در حق او دعا می کنند که بهشت از آن تو باشد و در دنیا و آخرت خار نشوی؛ همچنین دعا کردند که در قیامت با ما محشور شوی.
وی اظهار کرد: امام در لابلای این شش دعا دلیل این همه عنایت راهم بیان می فرمایند که تو در خواب و بیداری و شب و روز سرما وگرما به دنبال انجام وظیفه ات در قبال ما بودی؛ در ادامه با تحسین ارادت وی بیان می دارند که اگر بگوئیم که بهتر از تو ندیدیم اشتباه نگفته ایم؛ همچنبن دعا می کنند که خدا به حدی به تو رحمت بدهد که در محشر همه حسرت تو را بخورند.
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی با اشاره به این مطلب که اگر شیعگی ما خالصانه باشد، رضایت خدا و اهل بیت(ع) کافی است، اظهارکرد: روزی عده ای نزد امام رضا(ع) نسبت به یونس بن عبدالرحمن تهمت ها روا داشتند؛ او که در کناری بود و این سخنان را می شنید، پس از خروج آنها، نزد امام آمد تا واکنش حضرت را ببیند؛ امام رضا(ع) به او فرمودند که همین که ما از تو راضی هستیم کافی است.
وی گفت: محمدبن فرج که دو برادر او از ملاعین بودند نامه ای به امام جواد(ع) نوشت تا از ایشان دعایی بخواهد تا مشکل او حل شود؛ امام جواد(ع) به وی فرمودند، هر روز پس از نماز فجر این دعا «بسم الله و صلی الله علی محمد و اله، وافوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد، فوقیه الله سیئات ما مکروا، لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین، فاستجبنا له، و نجیناه من الغم، و کذلک ننجی المؤمنین.حسبنا الله و نعم الوکیل، فانقلبوا بنعمه من الله و فضل لم یمسسهم سوء، ماشاءالله لا حول و لا قوه الا بالله، ما شاءالله لا ما شاء الناس، ما شاءالله و ان کره الناس. حسبی الرب من المربوبین، حسبی الخالق من المخلوقین، حسبی الرازق من المرزوقین ، حسبی الذی لم یزل حسبی، حسبی من کان منذ کنت لم یزل حسبی، حسبی الله لا اله الا هو، علیه توکلت، و هو رب العرش العظیم » را بخوان؛ سپس فرمودند، کسی این دعا را نمی خواند مگر اینکه گره او باز شود.
وی گفت: محمدبن حمزه به علی بن مازیار نامه نوشت که دعایی آسان را از امام جواد(ع) به من تعلیم بده تا مشکلات من حل شود؛ امام نیز در پاسخ این دعا یعنی « مَنْ یَکْفِی مِنْ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ لَا یَکْفِی مِنْهُ شَیْ‏ءٌ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی مِمَّا أَنَا فِیهِ» را به وی آموزش  دادند و مشکل او نیز حل شد.
این استاد حوزه یادآورشد: دعاهای معصومین به شکل شکل بوده است؛ اولین دعا ویژه کسانی است که به آنها خدمت کرده اند؛ دومین گروه کسانی هستند که کسی از ایشان طلب دعا می کردند؛ سومین دسته از ادعیه حضرات نیز بر اساس پیام و یا نکات خاص بوده است.
وی با اشاره به وجود چهل و یک مرتبه لعن در قرآن کریم بیان کرد: درسیره معصومین هم لعن داریم؛ یکی از این لعن ها لعن امام جواد(ع) به عمر بن فرج ملعون است که به ایشان تهمت زدند.