حضرت آیت‌الله محسن فقیهی در سال ۱۳۳۱ در شهر مقدس قم و در بیت علم و فقاهت دیده به جهان گشود.
خردسال که بود، مادرش عمّ جز را به دستانش داد و آغاز فراگیری و آشنایی با حروف، از قرآن کریم بود؛ بنابراین از تحصیل در مدارس رسمی زمان بی‌نیاز، و در مدت یک‌سال، علوم شش سال ابتدایی حوزه علمیه به انتها رسید.
فراگیری «شرح امثله» در هفت‌سالگی آغازی بر شروع دروس حوزوی بود و تحصیل کتب مطول، حاشیه، معالم و لمعه را خارج از خانه تکمیل نمود. «رسائل» را نزد حضرت آیت‌الله سبحانی (دام عزه) ادامه داد و مکاسب را نیز از محضر حضرات آیات، فاضل لنکرانی (رحمه الله) و نوری همدانی (دام عزه) فرا گرفت و «کفایه» را از محضر آیت‌الله سلطانی و آیت‌الله فاضل لنکرانی (رحمهما الله) بهره برد.
ایشان هفده‌ساله بود که دروس خارج فقه و اصول را نزد آیات عظام اراکی، گلپایگانی، مرتضی حائری (رحمهم الله) و وحید خراسانی (دام عزه) آغاز نمود. چند صباحی نیز درس خارج مرحوم میرزا هاشم آملی را درک کرد.
اولین تدریس عمومی ایشان، «حاشیه ملا عبدالله» بود و سپس تدریس «معالم» را در مقبره‌های صحن حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) برگزار نمود. در ادامه، اصول فقه و چند سال هم «رسائل جدیده» حضرت آیت‌الله مشکینی (رحمه الله) را تدریس نمود.
گرایش شوق طلاب و علما به کتاب «رسائل» شخ انصاری(رحمه الله) باعث شد که تدریس «رسائل» را در مدرسه مرحوم آی‍ت‌الله گلپایگانی آغاز نماید. گرایش جمع زیادی از طلاب به بیان ساده، روان و بدون تکلف استاد سبب شد تا مسجد مدرسه آیت‌الله گلپایگانی (رحمه الله) به مکان اصلی تدریس مکاسب استاد تبدیل شود؛ درس مکاسب ایشان، بیش از چهل سال، برگزار شد. پس‌ از مدتی تدریس «کفایه» جای تدریس رسائل را گرفت و مدتی بعد به اصرار طلابی که در بحث کفایه حضور داشتند درس خارج اصول در سال ۱۳۶۸ و سه سال پس از آن (۱۳۷۱) درس خارج فقه با کتاب «ولایت فقیه» آغاز شد که با استقبال بسیاری مواجه شد و جزوات آن در محافل مختلف حوزوی و دانشگاهی دست‌به‌دست می‌شد.
شیوه استاد در انتخاب مبحث فقهی دروس خارج، نیاز روز بود و به همین دلیل پس از بحث ولایت فقیه، مضاربه، قضا و مکاسب محرمه پیگیری شد.
از سال ۱۳۹۰ بود که بحث تفسیر در روزهای چهارشنبه به برنامه تحصیلی طلاب افزوده شد و از سال ۱۳۹۴ چهارشنبه‌ها در ساعت نخست تفسیر و در ساعت دوم، حدیث تدریس می‌شود.
مسئولیت‌ها
تدریس و اهمیت رشد علمی طلاب آن چنان ذهن استاد را در بر گرفته بود که پس از پیروزی انقلاب، پذیرش مسئولیت های رسمی را نپذیرفت، حال آن که پیش از انقلاب اسلامی، کلام امام (رحمه الله) بود که از گفتار حضرت آیت‌الله فقیهی فریاد می‌شد.
آشنایی و نزدیکی بیش از پیشِ استاد با طلاب و شناخت وضعیت زیستی آنان سبب شده بود تا حضور ایشان در معاونت تهذیب حوزه علمیه قم، نور امیدی باشد برای طلابی که در مسیر زندگی خود دچار لغزش‌هایی شده‌اند و نیاز داشتند تا فرصتی دوباره به آن‌ها داده شود تا در راه سربازی و خدمت به اسلام عزیز، خود را دوباره مهیا کنند.
22 سال همکاری در بخش امتحانات شفاهی دروس سطح و خارج حوزه علمیه قم نیز سبب شد تا استاد، آشنا به سطح علمی روز طلاب بوده و به همین سبب همواره راه کارهای مناسب برای پیشرفت سطح علمی طلاب را به مسئولین منتقل نماید و تا حد توان، پیگیر عملی شدن آن باشد.
در نظر استاد، اجتهاد علاوه بر قدرت تحلیلی قوی، شناخت انظار از صدر تا کنون است؛ زیرا آشنایی با دیدگاه‌ها است که اقوال ضعیف و قوی را برای ما آشکار می‌کند و سبب می‌شود تا ذهن طلبه ورزیده شده و برای رسیدن به نظر اجتهادی خود مهیا و آماده شود؛ لذا دروس ایشان بر این منوال است که ابتدا تمامی انظار با ذکر دقیق آدرس در جزوات آورده، نقد و بررسی و در نهایت نظر برگزیده یا نظر اجتهادی آورده می‌شود.
مؤسسه دارالثقلین امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، تحت اشراف حضرت آیت‌الله فقیهی، کار خود را با شناسایی آسیب‌های دروس خارج آغاز کرد تا بتواند به‌طور تخصصی در مباحث فقه و اصول و گاه در کنار آن مباحث گرایشی را مطرح نماید. این مؤسسه توانسته است تا کنون سالانه بیش از چند صد طلبه را در مسیر اجتهاد راهنمایی کند و در ضمن آن فعالیت‌های دیگری همچون پاسخگویی به پرسش‌های شرعی را دارد. در کنار مباحث آموزشی، برنامه‌های پژوهشی نیز به جدیت پیگیری می‌شود. پژوهش‌های برگزیده طلاب، در قالب مجله علمی دارالثقلین، منتشر می‌شود.
تنها کتابی که تا کنون از ایشان تالیف شده است، کتاب معرفه ابواب فقه است که به سفارش «جامعه المصطفی العالمیه» نگارش شده و در آن تمام ابواب فقه با محوریت نظرات مرحوم امام (رحمه الله) مختصراً آورده شده است. آثاری از ایشان در زمینه‌های فقه، اصول، تفسیر و حدیث در حال تنظیم و صفحه آرایی است که به‌زودی منتشر می‌شود.
زندگی‌نامه پدر حضرت آیت الله فقیهی
آیت الله بحرالعلوم (ره) در سال ۱۲۹۵(ه‍.ش) در بیت علم و تقوی متولد شد. والد معظم ایشان «مرحوم آیت‌الله حاج شیخ حسن فقیه حبیبی»، از علما و اخیار زمان و معروف به فضل و تقوی بود.
‌مرحوم آیت‌الله بحرالعلوم تحصیلات مقدماتی خود را در حوزه علمیه نجف اشرف آغاز کرد. سپس به حوزه علمیه قم مهاجرت و در درس مرحوم آیت‌الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری حضور یافت و پس از رحلت ایشان با بهره‌گیری از دروس مرحوم آیت‌الله العظمی حجت کوهکمره‌ای و ادامه آن در محضر مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردی به مراحل عالی علمی دست یافت و پس از آن به تدریس فقه و اصول پرداخت.
‌از ایشان تألیفات و آثاری بر جای مانده که به برخی از آنها اشاره می‌شود:
‌درر الصرف، درر النحو، منظومة في الأصول، منظومة في الفقه، تقریرات فقه مرحوم آیت‌الله العظمی حجت، تقریرات فقه مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردی و… .
‌علاوه بر آثار قلمی و علمی، به تدریس سطوح عالی و تربیت طلاب و فضلا همت گماشت که بسیاری از آنان در انقلاب اسلامی نقش فعال داشتند و بیت ایشان، مرکز مراجعه طالبان علم شد.
زندگی‌نامه مادر آیت‌الله فقیهی
بانو فاطمه ایروانی در خانواده‌ای مذهبی و علم‌پرور دیده به جهان گشود. وی فرزند مرحوم حاج مصطفی ایروانی و نواده مرحوم حاج یوسف ایروانی است.
ایشان با داشتن نبوغ و استعداد سرشار، از کودکی به تحصیل علوم مختلف سعی بلیغ نمود و به‌سرعت در میدان کسب علم و فضیلت از اقران خویش گوی سبقت را ربود و نردبان ترقّی را درنوردید.
بانو ایروانی پس از تکمیل تحصیلات جدید وآشنایی کامل با زبان فرانسه، تحصیلات علوم دینی را در محضر همسر بزرگوارش آیت‌الله بحرالعلوم آغاز کرد و پس از گذشت چند سال در زمره شاگردان برجسته و موفّق آن مرحوم قرار گرفت. از این رو، معظّم‌له جلسه درس خود را به منزل منتقل کرد تا بانو ایروانی بهتر بتواند از فیض تحصیل برخوردار شود.
این بانوی فاضل پس از تکمیل تحصیلات عالی حوزوی تلاش کرد در زمینه اصول، فقه، تفسیر و اخلاق، مباحثی را با قلمی روان و رَسا به نگارش درآورد. از‌جمله این آثار کتاب «انوار الفقه» است که مجموع آن بالغ بر 30 جلد خواهد شد. وی به شرح رسائل و مکاسب مرحوم شیخ انصاری نیز پرداخته و همچنین مجلّداتی را در تفسیر و اخلاق رقم زده است.
بانو ایروانی در سفری که به اصفهان داشت، خدمت بانو مجتهده امین اصفهانی رسید. هنگامی که بانوی اصفهانی از فضل علمی و کمال معنوی بانو ایروانی اطّلاع یافت از ایشان خواست در اصفهان بماند تا خواهران مشتاق تحصیل علوم اسلامی از محضر پرفیض ایشان بهره ببرند. ایشان به‌دلیل مشاغلی که در قم داشت ازجمله تدریس لمعه و رسائل، تربیت فرزندان و اداره بیت آیت‌الله بحر‌العلوم نتوانست به این دعوت پاسخ مثبت دهد و در سخنرانی برای جمعی از خواهران اصفهانی، از ایشان عذر‌خواهی نمود.
از ثمرات زندگی مشترک ایشان با مرحوم آیت‌الله بحر‌العلوم تربیت و پرورش پنج فرزند پسر است که هر کدام از آن‌ها به سهم خود از اساتید و شخصیّت‌های علمی و فرهنگی داخل و خارج از کشور در حوزه و دانشگاه به شمار می‌روند.
بانو ایروانی علاوه بر موفقیّت‌های علمی، از‌نظر اخلاقی و معنوی نیز شخصیّتی برجسته و ممتاز به شمار می‌رود و همواره در سیروسلوک إلی الله و تهذیب نفس بود و به مقامات والایی نیز رسید.
ایشان به تهجّد و نماز شب اهتمام زیادی داشتند، روزانه حداقل یک جزء قرآن کریم را تلاوت می‌نمود و در سنین کهولت، اکثر اوقات خویش را به ذکر و دعا می‌گذراند. به‌جرأت می‌توان گفت که موفقیّت‌های علمی و معنوی ایشان در سایه همین ارتباط خالصانه با ذات أحدیّت فراهم آمده است و این خود بهترین الگو برای همه بانوان جویای فضیلت است.


زندگی نامه بانو مجتهده فاطمه ایروانی والده مکرمه حضرت آیت الله محسن فقیهی دامت برکاته

درآمد

یافتن الگوها و سمبل ها برای کمال و سعادت، امری بسیار حسّاس، ظریف و اجتناب ناپذیر است. هر جامعه و نسلی که حیات و زندگی خود را با تأسی به الگوهای کامل و وارسته تنظیم کرده از قدرت، سلامت، بالندگی و موفقیّت بیشتری بهره برده است.

الگوگیری در شرایط کنونی که بحران هویّت و شخصیّت، جوامع و ملل را به جستجو و پژوهش پیرامون یافتن الگوهای سعادت بخش وادار کرده از حساسیت و اهمیّت فراوانی برخوردار است. از این رو شناساندن چهره های علمی و دینی که در مدّت عمر و زندگانی خود نقش ارزشمند و سرنوشت سازی را در پاسداری از فرهنگ اسلامی و دینی ایفا کرده، برای الگوگیری ضرورت تام دارد. بخصوص شناخت چهره های شاخص و ارزشمند از جامعه زنان و بانوان تأثیر فراوانی در جامعه دارد و می تواند تا حدّی نیاز نسل های امروز بانوان را در تمسّک به الگوهای مؤثر و مفید جامعه مرتفع سازد.

آری؛ حضور ارزشمند زنان مسلمان در طول تاریخ اسلام و تشیّع در سنگر علم و کمال و فضیلت، حضوری چشمگیر و همه جانبه و غیر قابل انکار بوده است.

زنان مسلمان ضمن انجام مسئولیّت های خطیر تریّت فرزند، خانه داری، تأمین نیازهای روحی، مادّی و معنوی همسران خود، به طور شگفت انگیزی در عرصه های مختلف فرهنگی، علمی و عبادی، فعالیّت مستمر داشته و حتّی در برخی مقاطع، بهتر و بیشتر از مردان نقش خود را ایفا کرده اند که این خود نشانگر استعداد و همّت و تلاش پیگیری است که آنان داشته اند و پس از عمری مجاهدت و تلاش در عرصه های مختلف علمی و فرهنگی و زهد و عبادت، یادگارهای علمی و معنوی پربار و به یاد ماندنی از خود بر جای نهادند.

بانو فاطمه ایروانی، از زنان فرهیخته ای است که همچون خورشید فروزان در حوزه علمیّه قم خوش درخشید و توانست پس از کسب کمال و فضایل روحی و معنوی و سیر و سلوک الی اللّه به مدارج علمی، اخلاقی و معنوی دست یابد.

در این مقاله بر آنیم تا به فرازهایی از زندگانی دُرر بار ایشان پرداخته و تقدیم دوستداران علم و فقاهت نماییم.

پدر

شادروان حاج مصطفی ایروانی پسر مرحوم حاج یوسف ایروانی در سال ۱۲۸۶ش به دنیا آمد. پس از رشد و پرورش و تکمیل معلومات به تجارت روی آورد و با گذشت زمان، از تجّار معتبر و مورد اعتماد بازار تهران گردید. او مردی دانشمند، صالح، دوستدار اهل بیت(ع)، مفسّر قرآن، معلّم اخلاق و مسلط به ۷ زبان زنده دنیا مانند، انگلیسی، فرانسه، آلمانی، عربی، ترکی و … بود. ایروانی با علما و مراجع تقلید وقت بخصوص آیت اللّه سیّدمحمّد حجّت و آیت اللّه حاج آقا حسین بروجردی مراوده داشت و کمک های قابل توجهی به حوزه علمیّه قم کرد. همچنین به منظور ترویج مذهب و فقهِ جعفری به همراه آیت اللّه حاج شیخ عباسعلی اسلامی، «جامعه تعلیمات اسلامی» را بنیان نهاد که در آن زمان خدمات شایانی به جهان اسلام نمود.

منزل ایشان محل تشکیل جلسات مذهبی و ترویج معارف الهی بود که حاصل بخشی از آن جلسات به اهتمام وی به صورت کتابی با نام «مناظرات» در سال ۱۳۶۱ق منتشر گردید. از آثار دیگر وی «دوره کامل تفسیر قرآن»، «دروس معارف و اخلاق اسلامی» و «ترجمه کلمات قصار» حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) به ۳ زبان زنده دنیا بود.

سرانجام این مرد نیکوکار و علم دوست در سن ۶۶ سالگی و در سال ۱۳۳۴ش زندگی را بدرود گفت و پیکرش در کنار حرم دلربای حضرت معصومه(س) در قبرستان شیخان قم، در دلِ خاکِ تیره نهان گردید.(۱)

تولد

عالمه فاضله، مرحوم بانو فاطمه ایروانی در سال ۱۲۹۵ش برابر با ۱۳۳۵ق در تهران، در این خانواده با علم و فضیلت دیده به جهان باز کرد. به صلاحدید پدر، نامش هم نام حضرت صدیقه طاهره(س) «فاطمه» نام گرفت. فاطمه تحت تربیت مادری مؤمن، پاکدامن و مروّج دین و پدری دانشمند و نیکوکار پرورش یافت و دوران کودکی را تحت سرپرستی آنها سپری کرد.(۲)

تحصیلات جدید

ایشان در اثر نبوغ و استعداد سرشار، فراگیری علوم جدید را با سعی بلیغ و جدّیت فراوان پشت سر نهاد و در همان زمان به یادگیری زبان فرانسه روی آورد و به نحو مطلوب با آن زبان آشنا شد.(۳)

ازدواج

از جمله رموز موفقیت مردان و زنان نامور، تشکیل خانواده در یک فضای با صفا و صمیمی است. بانو ایروانی با بیت «فقیه حبیبی» که از خاندان های علم دوست و دانش پرور بود آشنا شده و سرانجام با مرحوم آیت اللّه حاج شیخ محمّدرضا فقیه حبیبی معروف به «بحرالعلوم» ازدواج می کند که ثمره این وصلت با میمنت، تولد ۵ پسر فاضل و صالح می باشد که هر یک از آنها به سهم خود از اساتید و شخصیت های علمی و فرهنگی داخل و خارج کشور در حوزه و دانشگاه به شمار می روند.(۴)

آغاز تحصیلات حوزوی

در دوران طلبگی بانو ایروانی، حوزه علمیّه خواهران در قم و دیگر مراکز وجود نداشت ولی او در همان شرایط سخت و دشوار همراه با سعی و تلاش فراوان و به کمک همسر بزرگوارش توانست به مدارج علمی بالایی دست یابد.

ایشان تحصیلات علوم دینی را در پیش مرحوم آیت اللّه بحرالعلوم آغاز کرد و پس از گذشت چند سال در زمره شاگردان برجسته و موفّق آن مرحوم قرار گرفت. از این رو، آیت اللّه بحرالعلوم جلسات درسی خود را از خارج منزل به داخل منتقل کرد تا بانو ایروانی بهتر بتواند از فیض تحصیل برخوردار شود.

این بانوی فاضله در کنار تحصیل به تدریس دروس متوسطه و عالیه همت گماشت که هم اکنون عده ای از تربیت یافتگان حوزه درسی وی در مؤسسات مختلف علمی به تدریس و تحقیق مشغول هستند.(۵)

استاد و همسر

آیت اللّه حاج شیخ محمّدرضا فقیه حبیبی ملقّب به «بحرالعلوم» در سال ۱۲۹۵ش، در بیت علم و تقوا به دنیا آمد. پدرش آیت اللّه حاج شیخ حسن فقیه حبیبی از علما و اخیار زمان و معروف به فضل و تقوا بود.

شادروان آیت اللّه بحرالعلوم، تحصیلات ابتدایی و مقدماتی را در نجف اشرف آغاز کرد و سپس به حوزه علمیّه قم مهاجرت نمود و از محضر آیت اللّه حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، آیت اللّه سیّدمحمّدحجّت کوه کمری و آیت اللّه حاج آقا حسین بروجردی، بهره های علمی و معنوی فراوانی برد و در عین حال به تدریس و تعلیم سطوح عالیه و تربیت طلاب و فضلای حوزه علمیّه قم همّت گماشت. از خصوصیات روحی و اخلاقی ایشان، ارادت فوق العاده به ساحت مقدس اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و بی توجهی به دنیا و مظاهر مادی آن بود، و این مظاهر مادی هیچ گاه نتوانست وی را از اهداف عالیه باز دارد. وی در اواخر عمر ضمن یادآوری مظلومیت حضرت امام حسین(ع) با چشمان اشک بار می گفت: «من میهمان حضرت سیّدالشهدا(ع) هستم»، و سرانجام در همان ایام عزاداری سرور و سالار شهیدان حضرت ابی عبداللّه (ع) عصر روز جمعه ۱۴ محرم ۱۴۰۷ق به موالیان خود پیوست و پیکر پاکش در یکی از حجرات صحن بزرگ کریمه اهل بیت حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.

وفاداری و احترامِ خانم ایروانی به استاد و همسر خود تا آنجا بود که کتاب شریف انوار فقه خود را به ایشان اهدا نمود و در وصیت نامه خویش سفارش کرده که برای همسرم عده ای از مؤمنین را اطعام کنند و در ماه رمضان به نیت ایشان ختم قرآن قرائت کنند.(۶)

برخی از آثار تحقیقی و پژوهشی ایشان در قلمرو صرف، نحو، فقه و اصول چنین است:

۱) تقریرات درس فقه آیت اللّه حجّت،

۲) تقریرات درس فقه آیت اللّه بروجردی،

۳) دُرر الصرف،

۴) دُرر النحو،

۵) منظومه فی الاصول.(۷)

 

 

 

فضایل و ملکات معنوی

دوری از گناه و معصیت و به ویژه پرهیز از غیبت، وفاداری و احترام بیش از حدّ به استاد و همسر خود، جدّیّت در تربیت فرزندان، ایجاد فضای خوب و مناسب برای تحصیل فرزندان، احترام به دیگران، دلدادگی به چهارده معصوم(ع) و ذریّه آنان، تهذیب نفس، تلاش در راه تحصیل علم و کمالات معنوی و سفارش زیاد در رسیدگی به فقرا و دستگیری از نیازمندان و بیچارگان، از خصوصیات اخلاقی و فردی خانم ایروانی بوده است. در زیر به برخی از ویژگی های مهمّ شخصیتی وی پرداخته می شود:

الف) عشق به خداوند

از عوامل مهم و موثر در پیشرفت و اوج گیری انسان ها خلوص نیّت در کارها و خدایی شدن اعمال آدمی است. یکی از مهم ترین نشانه های عشق و محبّت به وجود لایزالی، تحمل سختی ها، صبر و استقامت در راه خداوند و لذت بردن از آنها است.

بانو ایروانی، عاشق بی قراری بود که با وجود فعالیت های علمی و انجام وظایف مادری و همسرداری از عبادت، تهجد، مداومت در نماز شب، قرائت قرآن و انس با دعاها و زیارات وارده مانند زیارت جامعه و زیارت عاشورا غافل نبوده و هر ماه ۲ یا ۳ ختم قرآن می کرد. در پیش درآمدِ کتاب انوار فقه در این رابطه چنین آمده است: «ایشان اکثر اوقات خویش را در سنین کهولت به ذکر و دعا می گذرانند. این برنامه عرفانی و سیر و سلوک معنوی از پیش از ازدواج با مرحوم آیت اللّه بحرالعلوم تا هم اکنون مستمرا ادامه داشته است . به جرئت می توان گفت که موفقیّت های علمی و معنوی ایشان در سایه همین ارتباط خالصانه با ذات احدیت فراهم آمده است و این خود، بهترین الگو برای همه بانوان با فضیلت است».(۸)

هر روز ۲ ساعت به اذان صبح مانده بیدار بوده و به راز و نیاز و تهجد در نیمه های شب می پرداخت و این عادت زیبای وی در مسافرت ها هم ترک نمی شد. فرزند ایشان در این خصوص می گوید: در سفرهای زیارتی به عتبات عالیات که در خدمت ایشان بودیم تهجد و نماز شب وی به هیچ وجه ترک نمی شد و همه را با دقت کافی بجا می آورد.(۹)

ب) عشق به اهل بیت(ع)

جان و روح این بانوی عالمه سرشار از عشق به خاندان رسول خدا(ص) بود و همواره در عزای آنها اشک ماتم بر دیدگان جاری می کرد. توسل به محضر مبارک اهل بیت(ع) و استمداد از آن بزرگواران از ویژگی های دائمی ایشان بوده است، از این رو در بخشی از وصیت نامه خویش می نویسد: «آن تسبیح تربت را که هر بار یک ختم قرآن به یاد یکی از امامان(ع) داشتم و بر گره و نشانی می زدم در کفن من بگذارید».(۱۰) او با برپایی مجالس و محافل سوگواری در منزل، یاد و خاطره آنها را در دل ها زنده نگه می داشت، و شیفتگان اهل بیت را با گفتار معنوی و سیره عملی آنان آشنا می نمود. در بخشی دیگر از وصیت نامه خود به این امر تاکید نموده و سفارش می کند که همواره این گونه مجالس عزا و سوگواری اقامه شود، تا همگان بهره های معنوی و روحی ببرند.(۱۱)

ج) نظم و برنامه ریزی

نظم و انضباط در کارها و برنامه ریزی دقیق در کارهای مختلف روزمره، نقش مهمی در شکوفایی استعدادها و بارور شدن اندیشه ها دارد. امام علی بن ابی طالب(ع) در وصایای خویش به امام حسن(ع) و امام حسین(ع) می فرماید: «اوصیکما و جمیع ولدی و اهلی و من بلغه کتابی بتقوی اللّه و نظم امرکم(۱۲)». امور یادشده نقش موثری در شکوفایی استعدادهای نهفته بانو ایروانی داشته است، چرا که او اوقات خود را نظام بخشیده و برنامه ریزی دقیق و جدی داشته است؛ بخشی از اوقات خود را برای عبادت و راز و نیاز با خالق هستی، بخشی دیگر را برای رسیدگی و اداره امور منزل و بخشی دیگر، برای تربیت و پرورش فرزندان و بخشی دیگر از آن را برای تعلیم، تدریس، مطالعه، تحقیق، تألیف و شرح کتب درسی حوزوی اختصاص داده بود.(۱۳)

د) اخلاق در خانه

عدالت و مهرورزی، صداقت و محبت به همنوعان، ایجاد فضای بهتر و مناسب در خانه و رعایت حقوق فرزندان و نوادگان و عروسان، موجب تقویت بنیان خانواده و گسترش فرهنگ اسلامی و انسانی در خانواده می گردد. فرزند مرحوم ایشان می گوید: «آن مرحوم در بین عروس ها و فرزندان، با عدالت عجیبی رفتار می کرد و به طور یکسان به بچه ها محبت می کرد».(۱۴)

سفر به اصفهان

خانم ایروانی در سفری که حدود ۴۰ سال پیش به اصفهان داشت، خدمت بانو امین اصفهانی رسید. هنگامی که بانو اصفهانی از فضل و دانش و کمال معنوی ایشان اطلاع یافت از او خواست در اصفهان بماند تا خواهران مشتاقِ تحصیل علوم اسلامی آن دیار بتوانند از محضرش کسب فیض کنند، ولی به دلیل مشاغلی که در قم داشت از جمله تدریس لمعه و رسائل، تربیت فرزندان و اداره بیت آیت اللّه بحرالعلوم نتوانست به این دعوت پاسخ مثبت دهد و در یک سخنرانی که در جمع خواهران اصفهانی داشت از بانو اصفهانی عذرخواهی کرد.(۱۵)

تألیفات

سعی و جدّیت و بهره گیری از فرصت ها از عوامل مهم موفقیّت می باشد. عالم محقق بانو ایروانی با استفاده درست از فرصت ها و با عشق و علاقه وصف ناپذیری آثار و تألیفات سودمندی در زمینه های فقه، اصول، تفسیر و اخلاق از خود به یادگار گذاشت که متأسفانه به جز یک اثر علمی آن مرحومه، همگی به صورت دست نویس باقی مانده و امید است سایر آثار قلمی ایشان با درایت و تیزبینی فرزندانش چاپ و در معرض استفاده دانش پژوهان و محقّقان علوم اسلامی قرار گیرد. برخی از تراوشات قلمی وی عبارت است از:

 

 

۱) انوار فقه، ترجمه و توضیح شرح لمعه (۳۰ جلد)،

این کتاب شرحی مفصل، سلیس، روان و دارای عباراتی واضح و گویا بوده و حاصل سال ها تحقیق، پژوهش و تدریس وی در عرصه تعلیم و تعلّم می باشد. جلد اوّل این کتاب در سال ۱۳۷۹ش از سوی انتشارات کتاب خرد وابسته به خانه خرد انتشار یافته است.

۲) شرح فارسی فرائد الاصولِ شیخ مرتضی انصاری،

۳) شرح فارسی بر مکاسبِ شیخ مرتضی انصاری،

۴) شرح بر کفایه الاصولِ آخوند ملامحمّد کاظم خراسانی،

۵) تفسیر برخی از سوره های قرآن،

۶) مباحث اخلاقی.(۱۶)

وفات

آن بانوی فرهیخته و دانشمند، پس از ۸۶ سال عمر بابرکت و کسب موفقیت های فراوان در زمینه های علمی و بر جای گذاردن آثار ارزشمندی، در روز پنج شنبه ۱۴/۱۱/۱۳۸۱ش برابر با آخرین روز ماه مبارک رمضان ۱۴۱۴ق، دار دنیا را وداع گفت و پس از تشییع شایسته و اقامه نماز میت توسط آیت اللّه حاج شیخ محمّدتقی بهجت فومنی، در کنار مزار پدرش واقع در قبرستان شیخان به خاک سپرده شد.

مجالس ترحیم و بزرگداشت این عالمه تازه سفر کرده به طرز باشکوهی در قم و تهران برگزار گردید و از مقام علمی و اخلاقی ایشان تجلیل به عمل آمد.(۱۷)

رونوشت مزار ایشان و پدرشان چنین است: «مرقد پدری بزرگوار مرحوم حاج مصطفی ایروانی مُفسر و مُعلّم اخلاق و مُؤسس تعلیمات اسلامی، مُؤلف یک دوره کامل تفسیر و دروس معارف و کلمات قصار که به سه زبان ترجمه نموده است. تولد ۱۲۸۶ش ـ وفات ۱۳۴۴ش

و مرقد صبیه اش

مرحومه عارفه زاهده عالمه بانو فاطمه ایروانی مُؤلف سی ۳۰ جلد کتاب انوار فقه در توضیح شرح لمعه به طریق اجتهادی و دارای تألیفات کثیره در اصول و فقه و تفسیر و اخلاق که عمری را در تهذیب نفس سیر وسلوک و تربیت شاگردان سپری نمود در شب جمعه آخر ماه رمضان دار فانی را وداع گفت. تولد ۱۲۹۵ش ـ وفات ۱۴/۹/۱۳۸۱ش».

پی نوشتها: ــــــــــــــــــــــــــ

 

۱- پیش درآمدِ انوار فقه، ص۶.

۲- مصاحبه با حجّت الاسلام و المسلمین حاج شیخ محسن فقیهی، عصر روز سه شنبه ۲۵/۹/۱۳۸۲.

۳- روزنامه جمهوری اسلامی، دوشنبه ۱۶ دی ۱۳۸۱، ش۶۸۲۱.

۴- اسامی آنها عبارت است از:

۱) پروفسور دکتر جواد فقیه، از شخصیت های علمی و مطرح در مجامع دانشگاهی است.

۲) دکتر محمّد فقیه حبیبی، استاد دانشگاه تهران.

۳) محمّدعلی فقیه حبیبی

۴) محمّدکاظم فقیه حبیبی

۵) حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ محسن فقیهی، وی علوم مقدماتی را از محضر مادر دانشمندش فرا گرفت و در سن ۱۷ سالگی به درس خارج آیت اللّه حاج آقا مرتضی حائری یزدی راه یافت و به تکمیل کمالات پرداخت. ایشان هم اکنون از استادان حوزه علمیّه قم می باشد.

۵- به نقل از حجّت الاسلام و المسلمین حاج شیخ محسن فقیهی.

۶- به نقل از وصیت نامه آن مرحومه.

۷- روزنامه کیهان، چهارشنبه ۳۰ مهرماه ۱۳۶۵، ش۱۲۸۶۷، ص۲.

۸- پیش درآمدِ انوار فقه، ص۸.

۹- مصاحبه با حجّت الاسلام و المسلمین حاج شیخ محسن فقیهی، عصر روز سه شنبه ۲۵/۹/۱۳۸۲.

۱۰- به نقل از وصیت نامه آن مرحومه.

۱۱- به نقل از حجّت الاسلام والمسلمین حاج شیخ محسن فقیهی.

۱۲ ـ نهج البلاغه، نامه ۴۷.

۱۳- به نقل از مصاحبه با فرزند ایشان.

۱۴- همان.

۱۵- پیش درآمد انوار فقه، ص۷.

۱۶- آینه پژوهش، س۴، ش۳، ش پ ۸۲، ص۱۲۲.

۱۷- به نقل از ویژه برنامه استانی شبکه قم.



زندگی نامه آیت الله محسن فقیهی

Slide
درس-خارج-فقه-و-اصول
Slide
مجالس-عزاداری-ائمه-اطهار-ع
Slide
موسسه-دارالثقلین-امام-عصر-عج
previous arrow
next arrow


زندگی نامه آیت الله فقیهی (مختصر)

حضرت آیت‌الله محسن فقیهی دامت برکاته (زاده ۵ اسفند ۱۳۳۱)، مجتهد، استاد درس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه قم و عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم است.

پدر ایشان، آیت‌الله بحرالعلوم (ره) فرزند «مرحوم آیت‌الله حاج شیخ حسن فقیه حبیبی(ره)»، از علما و اخیار زمان و معروف به فضل و تقوا بود. بانو فاطمه ایروانی(ره)، مادر آیت‌الله فقیهی دامت برکاته نیز، بانویی مجتهد و متهجّد بود. وی مؤلف کتاب انوار فقه(ترجمه و شرح لمعه) است این کتاب، توسط انتشارات «کتاب خرد» به‌ زیور طبع آراسته شده است.

 حضرت آیت الله فقیهی دامت برکاته دروس سطح را نزد آیات عظام، ناصر مکارم شیرازی، محمدفاضل لنکرانی، جعفر سبحانی و حسین نوری همدانی گذراند و سپس در هفده‌سالگی تلمّذ در دروس خارج را آغاز کرد. ایشان دروس خارج را نزد آیات معظّم، سید محمدرضا گلپایگانی، میرزا هاشم آملی، مرتضی حائری، محمدعلی اراکی، میرزا جواد تبریزی و حسین وحید خراسانی  تلمّذ نمود.

ایشان بنیان‌گذار «مؤسسه دارالثقلین امام عصر(عج)» در حوزه علمیه قم است و آثار متعددی را در علوم اسلامی نگاشته که از آن جمله‌اند: ۱. معرفه ابواب الفقه (تلخیص للکتاب تحریر الوسیله للامام الخمینی(ره)) ۲. سلسله دروس اخلاق (۱): راه فضیلت  ۳. تقریرات فقهی(۱): کتاب غناء  ۴. الشافی فی اصول الفقه(۵ جلد)  ۵. دروس تفسیری.

 

حضرت آیت الله فقیهی دامت برکاته دروس سطح را با تدریس کتاب اصول فقه مرحوم مظفر در سال ۱۳۵۰ آغاز نمود.

همچنین درس خارج اصول آیت‌الله محسن فقیهی دامت برکاته، در سال  ۱۳۶۸ آغاز شد و سه سال پس از آن (۱۳۷۱) درس خارج فقه با کتاب «ولایت فقیه» آغاز شد.سال‌هاست دروس  خارج فقه و اصول معظّم‌له در مدرسه مرحوم آیت‌الله گلپایگانی(ره)، پذیرای شیفتگان راه فقاهت و عاشقان معارف اهل‌بیت(ع) است.

 اکنون دروس خارج فقه و اصول ایشان یکی از پرجمعیت‌ترین و پررونق‌ترین دروس خارج حوزه‌علمیه‌ قم محسوب می‌گردد. تعداد شاگردان دروس خارج ایشان به بیش از ۳۰۰ نفر می‌رسد. باتوجه به تدریس طولانی‌مدت (بیش‌از ۵۰ سال) ایشان توانسته است طلاب بسیاری را در علوم اسلامی تربیت نماید.

همچنین سال‌هاست  دروس تفسیر و اخلاق معظّم‌له روزهای چهارشنبه برگزار می‌شود. دروس اخلاق، مشتمل بر شرح چهل‌حدیث امام خمینی(ره)است  و دروس تفسیر ایشان از تفسیر سوره حمد آغاز گردیده ا ست.

زندگی نامه آیت الله فقیهی (با تفصیل)

تولد در بیت علم و فقاهت

آیت‌الله محسن فقیهی، در سال ۱۳۳۱ هـ ش در شهر مقدس قم و در بیت علم و فقاهت دیده به جهان گشود.

پدر ایشان، آیت الله بحرالعلوم (ره) فرزند «مرحوم آیت‌الله حاج شیخ حسن فقیه حبیبی»، از علما و اخیار زمان و معروف به فضل و تقوی بود. والد معظم آیت الله فقیهی، چه در نجف و چه در قم نزد اساتید مبرّز آن روزگار همچون آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری، آیت‌الله العظمی حجت کوه‌کمره‌ای و آیت‌الله العظمی بروجردی به تحصیل علوم حوزوی پرداختند که ‌درر الصرف، درر النحو، منظومه فی الأصول، منظومه فی الفقه، تقریرات فقه مرحوم آیت‌الله العظمی حجت، تقریرات فقه مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردی و … تنها بخشی از آثار علمی مرحوم آیت الله بحرالعلوم است.

پدر ایت الله محسن فقیهی

بانو فاطمه ایروانی، مادر آیت الله فقیهی نیز، بانویی مجتهد، متهجّد و سرشار از نبوغ و استعداد بود. بانو ایروانی پس از تکمیل تحصیلات جدید وآشنایی کامل با زبان فرانسه، تحصیلات علوم دینی را در محضر همسرش آیت‌الله بحرالعلوم آغاز کرد و پس از گذشت چند سال در زمره شاگردان برجسته و موفّق آن مرحوم قرار گرفت. این بانوی فاضل پس از تکمیل تحصیلات عالی حوزوی، به تدریس و تالیف کتاب در زمینه اصول، فقه، تفسیر و اخلاق، پرداخت که در این میان می‌توان به کتاب «انوار الفقه» ک بالغ بر ۳۰ جلد خواهد بود، اشاره کرد.

 

تحصیلات

آیت الله فقیهی علوم قرآنی را در خردسالی نزد مادرشان فراگرفت. در هفت سالگی آغاز به فراگیری علوم حوزوی با کتاب«شرح امثله» کرده و تحصیل کتب مطول، حاشیه، معالم و لمعه را خارج از خانه تکمیل نمود. «رسائل» را نزد حضرت آیت‌الله سبحانی (دام عزه)، مکاسب را نیز از محضر حضرات آیات، فاضل لنکرانی (رحمه الله) و نوری همدانی (دام عزه) و «کفایه» را از محضر آیت‌الله سلطانی و آیت‌الله فاضل لنکرانی (رحمهما الله) فرا گرفت.

رشد و نمو در بیت علم و فقاهت در کنار پشتکار و تلاش سبب شد تا ایشان در هفده‌سالگی دروس خارج فقه و اصول را نزد آیات عظام اراکی، گلپایگانی، مرتضی حائری (رحمهم الله) و وحید خراسانی (دام عزه) آغاز کرده و چند صباحی نیز درس خارج مرحوم میرزا هاشم آملی شرکت کند.

تدریس علوم حوزوی

همزمان با فراگیری دروس سطح و خارج، آیت الله فقیهی تدریس کتب حوزوی را برای علاقه‌مندان و طلاب آغاز کرد. شروع تدریس عمومی ایشان با کتاب «حاشیه ملا عبدالله» بود. اندکی بعد کتاب «معالم» را در مقبره‌های صحن حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) و در ادامه، اصول فقه و چند سال هم «رسائل جدیده» حضرت آیت‌الله مشکینی (رحمه الله) را تدریس نمود.

با گرایش طلاب و علما به کتاب «رسائل» شخ انصاری(رحمه الله) جمعی از شاگردان معظّم له از ایشان برای تدریس کتاب «رسائل» دعوت کرده و ایشان نیز تدریس این کتاب را در مدرسه مرحوم آی‍ت‌الله گلپایگانی آغاز کردند. استقبال طلاب حوزه علمیه قم از تدریس آیت الله فقیهی، مسجد مدرسه آیت‌الله گلپایگانی (رحمه الله) را به مکان اصلی تدریس مکاسب استاد مبدّل ساخت. آیت الله فقیهی بیش از چهل سال به تدریس کتاب رسائل و مکاسب مشغول بودند. پس‌ از مدتی تدریس «کفایه» جای تدریس رسائل را گرفت و مدتی بعد به اصرار طلابی که در بحث کفایه حضور داشتند درس خارج اصول معظم‌له، در سال ۱۳۶۸ و سه سال پس از آن (۱۳۷۱) درس خارج فقه با کتاب «ولایت فقیه» آغاز شد. هم‌اکنون دروس خارج فقه و اصول او یکی از پرجمعیت‌ترین دروس خارج حوزه علمیه قم محسوب می‌گردد.

توجه به نیازهای معاصر

توجه به مسائل روز و توجه به ظرفیت‌های عظیم فقه شیعه در پاسخگویی به نیازهای جامعه، از شاخصه‌های درس خارج آیت الله فقیهی است. ایشان همواره با اشاره به فرمایش امام راحل در اهمیت «زمان و مکان» در امر اجتهاد، طلاب و شاگردان خود را به مسائل فقه نظام و پاسخگویی به نیازهای جامعه با نظر به تراث سترگ شیعه دعوت می‌کنند. رویکرد آیت الله فقیهی در طول سه دهه تدریس خارج فقه و اصول، نشان از آن دارد که ایشان با درک خلأها و نیاز ضروری جامعه و حکومت اسلامی، تدریس ابواب مبتلابه جامعه را مورد توجه قرار داده‌اند از این رو ایشان پس از بحث ولایت فقیه، کتاب مضاربه، قضا و مکاسب محرمه را در درس خارج فقه و اصول خود تدریس کردند.

استادِ حدیث و تفسیر

آیت الله فقیهی نه تنها در فقه و اصول، بلکه در تفسیر، حدیث و اخلاق نیز از اساتید سرشناس حوزه علمیه قم به شمار می‌آیند. درک بایسته‌ها و ضرورت‌های جامعه اسلامی همراه با نیاز طلاب برای بهره‌وری بیشتر از علم شریف حدیث و تفسیر قرآن کریم، آیت الله فقیهی را بر آن داشت تا نزدیک به یک‌دهه (از سال ۱۳۹۰ تا کنون)، به تدریس تفسیر و حدیث بپردازند.

در سنگر اخلاق و عمل

آیت الله فقیهی با آنکه علم‌آموزی را وظیفه شرعی، اخلاقی و دینی طلبه‌ها می‌دانند اما با این حال همواره تهذیب و اخلاق را بر علم‌آموزی مقدم دانسته و در مناسبت‌ها و موقعیت‌های مختلف، طلاب و شاگردان را به خودسازی و تهذیب فرامی‌خوانند.

اهتمام آیت الله فقیهی بر ارتباط نظر و عمل، ایشان را واداشت تا در کنار فعالیت‌های علمی نظیر تدریس و تالیف و عضویت در جامعه مدرّسین حوزه علمیه، بیش از ۲دهه در بخش آموزش و امتحانات شفاهی دروس سطح و خارج حوزه قم به فعالیت بپردازند تا از این رهگذر، ضمن بررسی کمبودهای موجود در ساختار علمی حوزه علمیه، راهکارهای مناسبی را برای اصلاح ساختار آموزشی حوزه ارائه دهند.

 

آثار تالیفی آیت الله فقیهی 

 

۱. کتاب معرفت ابواب الفقه :
کتاب معرفت ابواب الفقه توسط نشر جامعه المصطفی به زیور طبع آراسته شده است. این کتاب تلخیص کتاب تحریر الوسیله امام خمینی (ره) میباشد. و در مقاطع مختلف مرکز جامعه المصطفی العالمیه به عنوان کتاب درسی تدریس میشود.


۲. کتاب سلسله دروس اخلاق (۱) : راه فضیلت
کتاب راه فضیلت مشتمل بر توصیه های اخلاقی و نصایح روحانی، از سلسله دروس اخلاقی آیت الله شیخ محسن فقیهی است که از سوی موسسه فقهی دارالثقلین امام عصر(عج) و انتشارات دارالعلم چاپ و منتشر گردیده است.


۳. تقریرات فقهی (۱) : کتاب غناء
این کتاب، مجموعه تقریر دروس آیت الله محسن فقیهی در باب مساله فقهی «غناء» است که توسط موسسه فقهی دارالثقلین امام عصر(عج) و انتشارات دارالعلم منتشر گردیده است.


۴. الشافی فی اصول الفقه (۵ جلد)
مجموعه کتب الشافی فی اصول الفقه توسط موسسه فقهی دار الثقلین منتشر شده است. این کتب درسنامه های اصولی حضرت آیت الله فقیهی می باشد.

موسسه فقهی دارالثقلین امام عصر (عج)

مؤسسه دارالثقلین امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، تحت اشراف حضرت آیت‌الله فقیهی، کار خود را با شناسایی آسیب‌های دروس خارج آغاز کرد تا بتواند به‌طور تخصصی در مباحث فقه و اصول به تربیت شاگردان طراز نظام مقدس جمهوری اسلامی بپردازند. با لطف و عنایت اهل بیت علیهم السلام به ویژه امام زمان (عج) که این موسسه مزیّن به نام ایشان است، سالانه بیش از ده‌ها طلبه جذب این مرکز فقهی شده تا ضمن بهره‌گیری از متد نوین آموزشی در کنار توجه به ظرفیت‌های عظیم فقه جواهری، بتوانند در عرصه پاسخگویی به سوالات دینی اعم از اعتقادی، اخلاقی، شرعی و … فعالیت داشته باشند.

همچنین نگارش مقالات علمی و انتشار آن در مجله دارالثقلین، از دیگر فعالیت‌های این موسسه است.

 

همچنین برگزاری نشست های فقهی اصولی تخصصی، از دیگر فعالیت های این موسسه میباشد.