کتاب «الشافعی فی الفقه» تألیفی از شیخ محسن فقیهی، یکی از آثار مهم در زمینه مطالعات فقهی و بررسی اندیشههای امام شافعی است. امام شافعی، یکی از پیشگامان فقه اهل سنت و بنیانگذار مکتب شافعی، با ارائه دیدگاههای فقهی منحصربهفرد و روششناسی خاص در استنباط احکام، جایگاه برجستهای در تاریخ فقه اسلامی دارد.
این کتاب در واقع بخشی از مجموعهای با عنوان «مدرسه الفقه الاسلامی» است که به بررسی و تحلیل عمیق نظریات فقهی هر یک از ائمه اربعه اهل سنت (امام ابوحنفی، امام مالک، امام شافعی و امام احمد بن حنبل) میپردازد. شیخ محمد ابوزهره با زبانی روان و مستند، به توضیح دیدگاههای امام شافعی در خصوص مسائل مختلف فقهی، همچون عبادات، معاملات، احکام اجتماعی و حقوقی پرداخته و روشهای استنباط فقهی ایشان را مورد تحلیل قرار داده است.
ویژگی برجسته این کتاب در رویکرد انتقادی و تحلیلی آن است. ابوزهره نه تنها به ارائه آرای امام شافعی پرداخته، بلکه زمینههای تاریخی، اجتماعی و فرهنگیای را که در شکلگیری این آرا مؤثر بودهاند نیز بررسی میکند. این رویکرد به خواننده کمک میکند تا علاوه بر درک نظرات فقهی، با عوامل موثر در اندیشههای فقهی امام شافعی نیز آشنا شود.
از دیگر ویژگیهای برجسته کتاب میتوان به ساختار منظم و ارائه دستهبندی شده مباحث اشاره کرد. نویسنده تلاش کرده تا هر مبحث فقهی را به شیوهای سازماندهی شده ارائه دهد که فهم آن برای پژوهشگران و دانشجویان فقه و حقوق اسلامی آسانتر باشد.
انتشار این کتاب توسط مؤسسه دارالکتابین، و بهویژه با تأکید بر اهداف امام العصر، نشان از اهمیت و ارزش ویژهای است که این اثر در میان آثار فقهی و اسلامی دارد. در مجموع، «الشافعی فی الفقه» میتواند به عنوان منبعی معتبر و ارزشمند برای افرادی که به دنبال درک عمیقتر و همهجانبهتر از مکتب فقهی امام شافعی هستند، مورد استفاده قرار گیرد.